بهبود مشخصه‌های احتراقی مخلوط هیدروژن – هوا با استفاده از ساختار ماژولار در محفظه های احتراقی در مقیاس میکرو

د در کار حاضر، تاثیر استفاده از ساختار ترکیبی بر مشخصه‌های احتراقی مخلوط هیدروژن-هوا، با استفاده از شبیه‌سازی عددی سه­ بعدی و درنظر گرفتن سینتیک شیمیایی جزئی و ضرایب نفوذ مولکولی، بررسی می ­شود. تاثیر پارامترهای سرعت جریان ورودی، رسانش حرارتی دیوار و انحنای دیوار بر روی مشخصه­های احتراق هیدروژن-هوا برای دو ساختار ساده و ترکیبی بررسی شد. نتایج نشان می­دهد که استفاده از ساختار ترکیبی تاثیر بسزایی بر روی  مشخصه­ های احتراقی و مکان شعله می­گذارد. در ساختار ترکیبی، نقش انتقال حرارت، به­واسطه سیال ثانویه، در مقایسه با ساختار ساده افزایش می­یابد که منجربه بهبود مشخصه­های حرارتی محفظه احتراق و کاهش نقش رسانش حرارتی دیوار در ساختار ترکیبی می­ شود. استفاده از آرایش ترکیبی در مقایسه با ساختار ساده باعث می­شود که در سرعت ورودی یکسان، شعله به­صورت مشخصی در فاصله نزدیک­تر از ورودی محفظه احتراق تشکیل شود. تاثیر نسبت انحنای لوله به شعاع لوله با درنظرگرفتن دو مقدار 1 و 2 بررسی و مشاهده شد که در نسبت انحنای کمتر، به­علت نقش پیش ­گرم­ کردن جریان ورودی توسط محصولات، مکان جبهه شعله به ورودی نزدیک­تر و توزیع دما درون محفظه احتراق بهتر خواهد بود.